Ebru, yağlı su dolu bir tava üzerine renk pigmentlerini serpiştirip fırçalayarak renkli desenler oluşturma ve ardından bu deseni kağıda dönüştürme sanatıdır. Düz gül dallarına yapıştırılmış at kılından fırçalar, budaksız çam ağacından yapılmış derin bir tepsi, doğal toprak pigmentleri, sığır safrası ve kitre zanaatın özel araçlarıdır. On üçüncü yüzyılda Türkistan'da icat edildiğine inanılıyor. Bu süsleme sanatı daha sonra Çin'e, Hindistan'a ve İran'a ve Anadolu'ya yayılmıştır. Selçuklu ve Osmanlı hattatları ve sanatçıları ebruyu kitaplara, fermanlara, resmi yazışmalara ve belgelere süslemek için kullanmışlardır.